Współcześni Antypapieże

Większość obecnych antypapieży, na podobieństwo sedewakantystów „żeruje”, na tradycyjnej doktrynie Kościoła. Były jednak wśród nich wyjątki, jak np. Klemens XV, który ogłosił się „papieżem” jeszcze za kadencji papieża Piusa XII. Klemens XV usankcjonował m.in. kapłaństwo kobiet oraz wprowadził do liturgii języki narodowe.

Podstawą istnienia wielu współczesnych antypapiestw, są różnorakie prywatne objawienia. Typowym tego przykładem może być działalność antypapieża Grzegorza XVII i jego podwładnych z Palmar de Troya. Początku owej herezji należy upatrywać ok. roku 1968, kiedy to w Palmar de Troya (pod Sewillą w Hiszpanii) rozpoczęły się rzekome objawienia Matki Bożej. Duchowa postać podająca się za Najświętszą Dziewicę miała m.in. zakazać wiernym uczestnictwa w nowej posoborowej Mszy Św., przyjmowania Komunii Św. na rękę i na stojąco. 

Miała również zapowiedzieć, że po śmierci papieża Pawła VI jego tron obejmie antypapież, natomiast prawdziwy papież będzie panował w Palmar de Troya. W roku 1975 jeden z wizjonerów Clemente Dominguez Gomez, założył zakon Karmelitów Św. Twarzy.

Następnego roku do Palmar de Troya przybył abp Thuc, który wyświęcił Gomeza wraz z 5 towarzyszami na kapłana (a w późniejszym czasie na biskupa). Jednak z czasem i abp Thuc odciął się od tej grupy. Po śmierci Pawła VI w 1978 r., wcześniejszy wizjoner a teraz już biskup Clemente Dominguez Gomez ogłosił się papieżem Grzegorzem XVII twierdząc, że koronował go sam Bóg.

Po swoim „wyborze” Grzegorz XVII zaczął tworzyć „kolegium kardynalskie” oraz alternatywną hierarchię kościelną. Powstały w ten sposób nowy twór, Gomez proklamował jako Kościół Palmariańsko-Katolicki, natomiast Kościół Rzymski nazwał „wielką wszetecznicą”. Zakazał też swoim wiernym pod karą ekskomuniki jakichkolwiek kontaktów z Kościołem Katolickim.

W sferze doktrynalnej Grzegorz XVII proklamował tak dziwaczne nauki jak chociażby doktrynę o rzeczywistej obecności ciała i duszy Najświętszej Maryi Panny w konsekrowanych hostiach, czy „dogmat” o niepokalanym poczęciu św. Józefa (por. „Dokumenty pontyfikalne Grzegorza XVII - Sewilla). W doktrynie palmariańskiej jest wiele tez z pogranicza teologicznej fantazji.

Liczba działających obecnie antypapieży jest różnie oceniana. Najczęściej mówi się o 11 czy nawet 20 osobach mianujących siebie „Głową Kościoła”. Należy jednak podkreślić, że większość współczesnych antypapieży (czy raczej „antypapieżątek"), skupia wokół siebie „mikroskopijne” grupki wyznawców - stąd trudności w podaniu dokładnej ich ilości.

Mirosław Salwowski

Sekty i Fakty - nr 5-6/2000