Ten wielki majestat Bozy, ktory glebiej poznalam, ktory wielbia duchy niebieskie wedlug stopnia laski i hierarchii, na ktore sie dziela; widzac te potege i wielkosc Boga, dusza moja nie zostala przerazona groza ani lekiem, nie, nie wcale nie. Dusza moja zostala napelniona pokojem i miloscia, i im wiecej poznaje Boga, tym wiecej sie ciesze, ze takim On jest. I ciesze sie niezmiernie Jego wielkoscia, i ciesze sie, ze jestem taka malenka, bo dlatego, ze jestem mala, nosi mnie na reku swym i trzyma mnie przy Sercu swoim. [Dz. 779]
